आमची भूमिका !

सनातन हिंदु धर्म आणि संस्कृती यांच्या विध्वंसनाचे कार्य करणारे खिस्ती आणि इस्लाम यांसारखे धर्म, अर्थ आणि काम यांवर केंद्रित पाश्चात्त्य जीवनरहाटी असणार्‍या विध्वंसकाचे हात बळकट करणारे आपल्या देशातील जे निधर्मी, पुरोगामी आहेत, त्यांचा आधी बंदोबस्त करावा लागेल. बाहेरच्या शत्रूशी केव्हाही लढता येईल; परंतु घरातील या चेकाळणार्‍या शत्रूचे काय ? आधी घरातील विंचू मारा, मग उंबरठ्यावरील सापाला ठेचा. ‘हिंदूंच्या मनावर हे बिंबवणे’, हेच या लेखांचे एकमेव उद्दिष्ट आहे.

Saturday, June 5, 2010

दुष्ट युरोपियानांची कारस्थाने!


आमचे विद्वान प्राचार्य आणि यच्चयावत आंग्ल छायेचे पंडित सांगतात, ' मॅक्स्मूलर आदी पाश्चात्यांची वेड वाङ्मयाचे किती चिकाटीने अथक परिश्रम करून संशोधन केले. आमचे प्राचीन वेदादी संस्कृत ग्रंथ अनुवादलेत. प्रस्तावना लिहिल्यात. केवढे उपकार आहेत आमच्यावर?

आर्य आक्रमणांचा कपोलकल्पित सिद्धांत प्रस्थापित करण्याकता या दुष्ट मॅक्स्मूलारादि पाश्चात्यांनी कसे भयंकर
उपद्व्याप केलेत. ठाऊक आहे?

अदमासे २५० वर्षांपूर्वी बंगालवर इंग्रजांचे आधिपत्य होते. उच्च न्यायालयाचे न्यायाधीश सर विल्यम जोन्स यांनी प्राचीन ग्रीक, लॅटिन, फारशी संस्कृत या भाषांचा अभ्यास केला. या चारही भाषांत त्यांना कमालीचे साम्य आढळले.

मग तुलनात्मक भाषाशास्त्रांचा अभ्यास सुरु झाला. या ज्या चार प्राचीन भाषा आहेत, ( त्यात संस्कृत आलेच) त्यांना एकाच पातळीवर ठेवण्यात आले. (वास्तविक संस्कृत भाषेतून या तिन्ही भाषांचा उद्गम विकास आहे. संस्कृतानुगामी अशा त्या भाषा आहेत. संस्कृतमुळेच त्या समृद्ध झाल्या आहेत.

आपलीच संस्कृती श्रेष्ठ असा दुराग्रह असणार्या युरोपियनांना संस्कृतातून सर्व भाषांचा उद्गम आहे, हे कसे मान्य होईल? त्यांने चारही भाषा एकाच पातळीवर ठेऊन "या चारही भाषांच्या पूर्वी एक प्राचीनतम भाषा असली पाहिजे. त्या भाषेतून संस्कृत, लॅटिन, ग्रीक फारशी जन्माला आल्यात" असे ठोकून दिले.

अस्तित्वातच नसलेल्या या काल्पनिक प्राचीनतम भाषेला इंडो-युरोपिअन हे नाव दिले. ती भाषा बोलणार्या लोकांना 'आर्य' हे नाव दिले. आर्यांचे सर्वात प्राचीन साहित्य 'वेड' होय. हे मान्य केले. वेदांची निर्मिती करणारे आर्य मध्य आशियातून भारतात आल्याचे सिद्ध करण्याचा उपद्व्याप केला. आर्य आक्रमणाचा कपोलकल्पित सिद्धांत पुष्ट करण्यासाठी त्याचा वापर जगभर होऊ लागला.

(संदर्भ: गुरुदेव वाङमय पत्रक 'साप्ताहिक सनातन चिंतन' वर्ष ५ अंक २० )


No comments:

Post a Comment