मार्गशीर्ष शुद्ध ९, बुधवार, अर्थात दि. १५.१२.२०१० रोजी,
दुपारी ०१:५० मि.
दुपारी ०१:५० मि.
- दहावे: शुक्रवार दि. २४.१२.२०१०
- अकरावे: शनिवार दि. २५.१२.२०१०
- बारावे: रविवार दि. २६.१२.२०१०
- तेरावे: सोमवार दि। २७.१२.२०१०
महाराजांची प्राणज्योत अनंतात विलीन झाली
चिन्मय ब्रह्ममय झाले. अद्वैती मुरले. कणाकणांत भरून उरले.
घंटा आक्रंदली.... महाराज गेले...
आश्रमातील गाय व्याकुळतेने हंबरली.... महाराज गेले...
आश्रमासमोरील अश्वत्थ थरथरला ... महाराज गेले...
वृक्षावरचे पक्षी निश्चल झाले, वार्‍याची लाट लहरली... महाराज गेले...
कणाकणाने, क्षणाक्षणाने टाहो फोडला... महाराज गेले....
महाराज गेले?...
गेले कसले?
शरीर असून अशरीरी असलेले, शरीर असतांना कणाकणांत असलेले
अशरीरी महाराज जातील कसे?
भरलं आहे त्यांनी चराचर!...
आहेत ते कणाकणांत!...
आहेत ते क्षणाक्षणांत!...
चिन्मय ब्रह्ममय झाले. अद्वैती मुरले. कणाकणांत भरून उरले.
घंटा आक्रंदली.... महाराज गेले...
आश्रमातील गाय व्याकुळतेने हंबरली.... महाराज गेले...
आश्रमासमोरील अश्वत्थ थरथरला ... महाराज गेले...
वृक्षावरचे पक्षी निश्चल झाले, वार्‍याची लाट लहरली... महाराज गेले...
कणाकणाने, क्षणाक्षणाने टाहो फोडला... महाराज गेले....
महाराज गेले?...
गेले कसले?
शरीर असून अशरीरी असलेले, शरीर असतांना कणाकणांत असलेले
अशरीरी महाराज जातील कसे?
भरलं आहे त्यांनी चराचर!...
आहेत ते कणाकणांत!...
आहेत ते क्षणाक्षणांत!...
॥ ॐ शान्ति: शान्ति:॥
हे मूत्यू, हे नश्वर शरीर हवे तर खुशाल घेऊन जा!
मला त्याची खंत नाही
मी कुठल्याही मूर्त - अमूर्त शरीराने कार्यरत राहू शकतो.
ह्या शीतल चंद्र किरणांना धारण करून मी पृथ्वीवर संचार करेन...
पर्वतावरून खळखळणारा झरा, ओढा, नाल्याचे वस्त्र पांघरून दिव्य संचार करेन...
समुद्राच्या लाटांच्या रूपाने मी नृत्य करेन...
मंद वार्‍याची झुळूक हीच माझी प्रसन्न धुंद पावले असतील...
... अशी ही माझी नित्य नूतन असंख्य रूपे जरा पहा तर.
त्या क्षितीजा पलीकडच्या शिखरावरून मी उतरलो,
आणि मृतांना संजीवन दिले. झोपी गेलेल्यांना जागे केले.
अनेकांचे निराशेचे मुखवटे दूर सारले. अगणित दु:खितांचे अश्रू पुसलेत.
सुंदर फुलांना, मधुर गायन करणार्‍या पक्ष्यांना मी न्याहाळले आणि त्यांचे सांत्वन केले
माझ्या स्पर्शाने सर्व विश्वाला पावन केले.
मूत्यू, तू देखील मला शोधू शकणार नाहीस.
करण मी इतस्त: सर्वत्र, दिशादिशांतून संचार करतो.
आणि तरी देखील मी कुठेच नाही
- गुरुदेव
मला त्याची खंत नाही
मी कुठल्याही मूर्त - अमूर्त शरीराने कार्यरत राहू शकतो.
ह्या शीतल चंद्र किरणांना धारण करून मी पृथ्वीवर संचार करेन...
पर्वतावरून खळखळणारा झरा, ओढा, नाल्याचे वस्त्र पांघरून दिव्य संचार करेन...
समुद्राच्या लाटांच्या रूपाने मी नृत्य करेन...
मंद वार्‍याची झुळूक हीच माझी प्रसन्न धुंद पावले असतील...
... अशी ही माझी नित्य नूतन असंख्य रूपे जरा पहा तर.
त्या क्षितीजा पलीकडच्या शिखरावरून मी उतरलो,
आणि मृतांना संजीवन दिले. झोपी गेलेल्यांना जागे केले.
अनेकांचे निराशेचे मुखवटे दूर सारले. अगणित दु:खितांचे अश्रू पुसलेत.
सुंदर फुलांना, मधुर गायन करणार्‍या पक्ष्यांना मी न्याहाळले आणि त्यांचे सांत्वन केले
माझ्या स्पर्शाने सर्व विश्वाला पावन केले.
मूत्यू, तू देखील मला शोधू शकणार नाहीस.
करण मी इतस्त: सर्वत्र, दिशादिशांतून संचार करतो.
आणि तरी देखील मी कुठेच नाही
- गुरुदेव
No comments:
Post a Comment