पाश्चात्त्यांचे उपद्व्याप!

आपलीच संस्कृति श्रेष्ठ असा दुराग्रह असणार्‍या युरोपियनांना,
''संस्कृत भाषेतूनच अन्य सर्व भाषांचा उद्गम आहे' हे कसे मान्य होईल?
म्हणून या दुष्ट पाश्चात्यांनी कसे भयंकर उपद्व्याप केलेत, पहा !

• अदमासे २५० वर्षा पूर्वी बंगालवर इंग्रजांचे अधिपत्य होते. उच्च न्यायालयाचे न्यायाधीश सर विल्यम जोन्स यांनी प्राचीन ग्रीक, लॅटिन, फारशी व संस्कृत या भाषांचा अभ्यास केला. या चारही भाषात त्यांना कमालीचे साम्य आढळले. त्यांनी तुलनात्मक भाषाशास्त्रांचा अभ्यास सुरु केला.
• त्यांनी चारही भाषा एकाच पातळीवर ठेवून, या चारही भाषांच्या पूर्वी एक प्राचीनतम भाषा असली पाहिजे, त्या भाषेतून संस्कृत, लॅटिन, ग्रीक व फारशी जन्माला आल्यात' - असे ठोकून दिले. (वास्तविक संस्कृत भाषेतूनच या तिन्ही भाषांचा उद्गम व विकास आहे. संस्कृतानुगामी अशा त्या भाषा आहेत. संस्कृतमुळेच त्या समृद्ध झाल्या आहेत. संस्कृतेत्तर सर्व भाषा संस्कृताचीच विकृत रूपे आहेत.) अस्तित्वातच नसलेल्या या काल्पनिक प्राचीनतम भाषेला 'इंडो-युरोपियन' हे नाव दिले. ती भाषा बोलणार्‍या लोकांना 'आर्य' नाव दिले.
• मग आर्य, 'मध्य आशियातून भारतात आल्याचे सिद्ध करण्याचा उपद्व्याप झाला. आर्य आक्रमणाचा कपोलकल्पित सिद्धांत पुष्ट करण्याकरता त्याचा वापर झाला.
• संस्कृतभाषा केव्हा, कशी निर्माण झाली? म्हणजे उत्पत्तीचा काळ कोणता? हे आधुनिकाला ऐतिहासिक पद्धतिनुसार ठरविणे असंभव आहे. आधुनिक इतकेच सांगतात की जगातले सर्वाधिक प्राचीनतम ऋग्वेदादि वेद हे ग्रंथ संस्कृतात आहेत. यापेक्षा अधिक कुणी काही सांगत नाही. संस्कृत भाषेच्या चिंतनात एवढाच समारोप त्यांनी केला व ते निवृत्त झालेत. संस्कृतेतर सर्व भाषा संस्कृतच्या आश्रयाने वाढल्या, समृद्ध झाल्यात. संस्कृत मात्र इतर निरपेक्ष स्वतंत्र व स्वयंसिद्ध आहे.
• आधुनिक इंजिनिअरिंग तंत्रज्ञान असे सगळे संस्कृतात कसे आणता येईल? ते मॉडेल तर अमेरिका, युरोपने पुरविले आहे.' हा बकवाज आहे.
• इंजिनिअरिंगला 'शिल्प' म्हणतात. प्राचीन भारतातल्या भृगु, भारद्वाज, अत्रि, मय, भगीरथ अशा असंख्य इंजिनिअरिंगच्या संहिता आजही उपलब्ध आहेत.
• संस्कृतचे जगातल्या अन्य भाषाहून वैशिष्ट्य आहे. ते असे...... संस्कृतात शब्दाची तीन लिंगे आहेत. तीन वचने आहेत. सात विभक्ती आहेत. समास आहेत. तद्विताचे अनेक भेद आहेत. कृतन्त आहे. नामधातु आहे, सन्नन्त यडन्त आहेत. अशा अगणित शब्द घटना आहेत. तसेच संधिस्वरूप भेद आहेत. दीर्घ भेद आहेत. अस जगातील अन्य कोणत्याही भाषेत नाहीत.
• जगात जितक्या संस्कृतेतर भाषा आहेत त्या सर्वच भाषा शे-दोनशे वर्षात रुपांतरीत होतात. त्या भाषा इतक्या बदलतात की त्यांच्यातील जुने लेखन दुर्बोध होते. संस्कृतात असे कधीच होत नाही. कारण संस्कृत ही देव व वेद यांच्याशी निगडीत आहे. म्हणून कोणीही मानव तिचे स्वरूप बदलू शकत नाही. अशी ही संस्कृत भाषेच्या वर्ण-पद-वाक्य या त्रिविध स्वरुपाची विशेषता आहे.
• आज भारतीयांसह जगातले अन्य सर्व आंग्लछायेच्या बुद्धिवादी (वा बुद्धिखोर) लोक इंग्रजी भाषेला विविध प्रकारचे लेखन, प्रकाशन, अनुवाद अशा असंख्य साधनांनी समृद्ध करण्याकरता अविश्रांत धडपडत आहेत. प्राचीन व अर्वाचीन सर्व ज्ञान इंग्रजीत आणण्याकरता त्यांचे अविरत प्रयत्न सुरु आहे. तथापि एवढे करूनही या म्लेंच्छ (इंग्रजी) भाषेचे जे भयावह अधःपतन होते आहे, ते थांबतच नाही. हे अधःपतन कसे थांबवावे हे युरोप, अमेरिकतील आधुनिक महापंडित, भाषाशास्त्रज्ञांना कळेनासे झाले आहे. त्यांनी हात टेकले आहेत.
• इंग्रजी म्लेंच्छ भाषा आहे. उच्चारण शक्ती रहित अविकसित वन्य मानवांची भाषा आहे. वन्य मानव 'अ' पासून 'ह' पर्यंतची वर्णामाला शुद्ध स्थितीत कधी तरी उच्चारू शकतो का ?
  

- प. पू. गुरुदेव डॉ. काटेस्वामीजी वाङमय पत्रिका (घनगर्जित)